ΟΙ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ὡς

Α.  το ὡς ως υποτακτικός σύνδεσμος

1. Οὗτος λέγει ὡς (= ότι τάχα, ότι δήθεν) ὑβριστής εἰμί.  (δευτ. ειδική πρόταση)
2. Τούς στρατηγούς ἐζημίωσαν, ὡς (= επειδή τάχα, επειδή δήθεν) δώροις πεισθέντες ἀποχωρήσειαν. (δευτ. αιτιολογική πρόταση)
3. Οὗτος ἀπέσκαπτε τήν ὁδόν, ὡς (= για να) ἄπορος εἴη (ἡ ὁδός). (δευτ. τελική πρόταση)
4. Ἐνετύγχανον τάφροις οὕτω πλήρεσιν ὕδατος, ὡς (=ώστε, με αποτέλεσμα να) μή δύνασθαι διαβαίνειν ἄνευ γεφυρῶν. (δευτ. συμπερασματική πρόταση)
5. Ὡς (= όταν, αφού) δέ ταῦτα ἐγἐνετο, κῆρυξ Ἀθηναίων εἰς τήν πόλιν ἀφίκετο. (δευτ. χρονική πρόταση)
6. Ὡς (= όπως) γιγνώσκετε, οὕτω καί ποιεῖτε. (δευτ. αναφ.παραβολική πρόταση)
7. Οἱ πολέμιοι οὐ γιγνώσκουσι ὡς  (= πώς) φύγωσι. (δευτ. πλάγια ερωτ.πρόταση)

Β.  το ὡς συνοδεύει μετοχές

1. Τροπαῖον ἔστησαν ὡς (= επειδή δήθεν, με την ιδέα ότι) νενικηκότες. (αιτιολογική μετοχή υποκειμενικής αιτιολογίας)
2. Ἀθηναῖοι παρεσκευάζοντο ὡς πολεμήσοντες. (τελική μετοχή)

Γ.  Άλλες χρήσεις:

Επιτατικό μόριο πριν από θετικό ή υπερθετικό βαθμό επιθέτου ή επιρρήματος (= όσο το δυνατό πιο…..)	Ἐπειρᾶτο γενέσθαι ὡς σοφώτατος. Ἔφευγον ὡς τάχιστα.
Πρόθεση (με αιτιατική συνήθως προσώπου)	Πρέσβεις ὡς βασιλέα πέπομφε. Ἦλθε ὡς ἐμέ .
Συνοδεύει απόλυτα αριθμητικά για να δηλώσει ποσό κατά προσέγγιση (= περίπου)	Ὁπλίτας εἶχεν ὡς τριακοσίους.
Συνοδεύει το κατηγορούμενο για να δηλώσει παραβολή ή ομοιότητα	Ἐχρῶντο αὐτῷ ὡς ἀνδραπόδῳ.